Heel vroeger was ik het netste meisje van de klas. Ik ging elke dag braaf en met veel plezier naar school, maakte keurig mijn huiswerk en sprak leerkrachten nooit tegen.

Je kent ze wel die pubers die niet opvallen, de middenmoot waarvan je je afvraagt; “Zat die bij ons in de klas?”.

En dat laatste is ook echt het geval. Toen ik een avondje op mijn middelbare school was gevraagd om te vertellen over het studentenleven, weg van huis en studeren, vroegen zelfs leerkrachten wie ik ook al weer was. 

Ik kom mijn afspraken netjes na, dat was vroeger op school al en nu ik bijna 56 ben is dat nog steeds iets wat ik belangrijk vind. 

Maar vandaag heb ik gespijbeld. Tenminste zo voelt het. Niemand claimde zaterdag 13 januari en omdat we gisteren in Amersfoort waren, besloten we niet terug te rijden. Vandaag brachten we door in Amsterdam waar Stan moest zijn voor zijn auditie voor de toneelacademy (vingers crossed).

Dus deze 13e dag van de Cammino della Fortuna liep ik niet door de Zuid-Limburgse heuvels maar langs de Amsterdamse grachten. 

Ik spijbelde ….

Share This