“Zou je dat wel doen?”
“Wat zal je vader daar van denken?”
“Ik zie om me heen vaak het tegenovergestelde.”
“Heb je wel gedacht aan de consequenties voor je werk?”

Je hebt een keuze gemaakt en dan krijg je dit soort opmerkingen. Er zijn altijd wel mensen die een mening hebben over de keuzes die je maakt. En dan hebben we het nog niet eens over de stemmetjes die je allemaal al hebt overtuigd van deze keuze.

“Wat gaaf dat je dit doet.”
“Dit past helemaal bij jou.”

Dit soort geluiden hoor je toch minder. Ik blijf het vreemd vinden dat wij vaker geneigd zijn om het negatieve hardop uit te spreken en het positieve voor ons zelf te houden. Maar goed dat is niet het onderwerp.

Het zijn meningen over jouw keuzes. Hoe blijf je dan achter je keuze staan? Hoe blijf je in je kracht staan? Hoe blijf je trouw aan je waarden en aan wat jij belangrijk vindt. Hoe zorg je ervoor dat de energie blijft stromen?

Niet altijd even makkelijk blijkt ook vandaag uit het gesprek met Sarina. Soms zit het tegen. Gebeuren er dingen waar je totaal geen invloed op hebt. Corona, ongelukjes hier en daar, en voor vrouwen herkenbaar, de gevolgen van de overgang. En dus ook die meningen van anderen, die ervoor zorgen dat je je pad uit het oog verliest. 

Hoe je omgaat met de dingen die op je pad komen is een keuze, jouw keuze.

Maar soms is het enige wat je wilt doen, op de pauze knop drukken. Tijd even stilzetten. Je keuze en de gevolgen parkeren. Ik herken dat wel. Ik zie het ook wel eens niet meer zitten. Dat ik de handdoek in de ring wil gooien. Dat mijn verwachtingen te hoog waren en ik van een koude kermis thuis kom. Momenten waarop ik toegeef aan dat gevoel. In bed blijven liggen, de deken over me heen trek en verzand in de wereld van Netflix.

Is dat erg?

Ik denk het niet. Als je maar leert van hetgeen gebeurd is, zodat je een volgende keer het anders doet. In elk geval helpt bij mij, als ik weer zover ben, het schrijven, over hoe ik me voel, wat er met me gebeurt, hoe ik er mee om kan gaan. Naast mijn wandelingen 😉 zorgt dat voor helderheid. En kom ik weer in mijn kracht te staan. 

Bij Sarina stroomt de energie weer volop. En goed om te zien dat er dan ook weer keuzes gemaakt worden en ze in haar kracht staat. Het wordt een mooi jaar.

Share This