Elke dag loop ik op het pad van geluk. Immers een deel van het pad ligt gewoon bij mij om de hoek. Sterker nog het pad begint en eindigt voor mijn voordeur. Genieten van het pad dat ik door en door ken. Waar ik precies weet waar ik de volgende stap kan zetten. Zelfs de omstandigheden deren niet. De afgelopen week was een feestje van herkenning.
Het is dus al weer een week geleden dat ik op het pad van geluk liep samen met een ondernemer. Op het pad ergens in Zuid-Limburg, in het Heuvelland. Nieuwe paden bewandelen. Vandaag ga ik op pad met Ernst Jan van Klinken, sinds 6 maanden voorzitter van het bestuur van het CredoHuis.
We lopen de route rondom Wijlre. Langs deze route stroomt de Geul en ik waarschuw Ernst Jan bij onze afspraak, twee weken geleden, voor een drassig gebied. En zo snel kan het pad veranderen. De Geul was niet bevroren, maar de ondergrond wel. Dat maakte de wandeling een stuk makkelijker.
Leiders en volgers
Ons gesprek is een gesprek waarin veel onderwerpen de revue passeren. Relaties en vriendschap, CredoHuis en haar jongeren, werk, onze eigen kinderen, het geloof, de zin van het leven, de dood. Ik geloof dat we niets onbesproken hebben gelaten in die twee uur.
Een mooi gesprek dat is ontstaan omdat de Cammino della Fortuna bedacht is.
Geen spetterend nieuw idee, maar wel een idee dat in de huidige tijd in een behoefte voorziet. We zitten allemaal “opgesloten” in huis of in elk geval in één of twee bubbels. Een goed gesprek (met iemand uit een andere bubbel), in de prachtige natuur in het Heuvelland voelt als een uitje. En als je dan ook tegelijkertijd kan sparren over jezelf en je bedrijf dan is dat mooi meegenomen. Net als het feit dat je tegelijkertijd voor het goede doel loopt.
Ideeën blijven stromen als het gaat om de Cammino della Fortuna, maar de basis versterken is ook belangrijk.
Blijven innoveren of eerst consolideren. Je hebt altijd een keuze.
Zoals gezegd ons gesprek ging over veel, maar er is wel een rode lijn te vinden in het gesprek.
Ernst Jan is innovator en strateeg. Vooral bezig zijn met vernieuwing en de toekomst. Om daar te komen zal je op een gegeven moment ook moeten gaan doen, dat wat je wilt bereiken, vastpakken, doorvoeren en versterken. En kan je dat niet zelf, omdat dat gewoon niet je sterkste punt is, dan zal je mensen om je heen moeten verzamelen die dat wel kunnen. En ze meenemen in je verhaal.
Ik ben geen gelovig mens of misschien beter gezegd, ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde, maar ik geloof niet in een God. Ernst Jan daarentegen wel. Het is zijn fundament. Gelukkig ken ik wel wat Bijbelse verhalen. Jesus verzamelde in zijn tijd 12 discipelen om hem heen die hij meenam in zijn leven en zijn lessen. Iedereen had zijn eigen krachten en zwaktes, maar boven alles geloofde en vertrouwde ze op Jesus en zijn keuzes. Ze volgden hem. Jesus als leider.
Ernst Jan is in zekere zin, als voorzitter van het CredoHuis, net als Jesus. Hij zoekt zijn 12 discipelen en neemt ze mee de toekomst in. Een toekomst waarbij jongeren een basis vinden en van daaruit op het eigen pad van geluk kunnen lopen.
“Ik realiseer me dat ik Jesus zijn werkwijze volg. In zijn voetsporen loop, alleen in deze tijd.”
Ik verzamel een goed team om me heen. Iedereen met zijn of haar eigen krachten. Met dit team gaan we de basis versterken en werken naar een doel.
Keep on walking ….
Of zoals bij de molen in Wijlre … als je niet in beweging blijft dan staat door bevriezing alles vast.
Start: Wijlre
Wandeling: W7+W9
Recente reacties