Ik vertel altijd dat je wel weet wat je wilt bereiken. Dat doel hoeft nog niet helemaal SMART te zijn, maar je hebt een richting. 

Je ziet een lichtje in de mist en daar ga je naartoe. Terwijl je loopt wordt het pad waar je op loopt steeds duidelijker. Ook het lichtje in de mist krijgt steeds meer contouren. Het doel wordt steeds duidelijker en helder. Je kan hem al bijna SMART maken.

Alles omdat je begint met lopen. Stappen zetten. In actie komt.

Om je doel te realiseren moet je in actie komen. Je moet gaan doen. Dat lichtje komt echt niet vanzelf dichterbij. Behalve natuurlijk als je ervoor kiest om iemand anders het lampje te laten halen. Maar ook dan moet je wat doen. Iemand anders voor het karretje spannen om jouw doel te halen, dat vergt ook actie ;-).

Het draait dus allemaal om in actie komen. En waarom is dat in sommige gevallen zo lastig? Waarom is het zo moeilijk om stappen te zetten? Misschien ligt de crux wel niet in het in actie komen.

Ik denk dat de crux zit in de reactie. Elke actie die je doet zorgt voor een reactie. Er gebeurt iets, klein of groot. En die reactie zorgt voor de belemmerende factor. Wat zal de reactie zijn? Wat zal men vinden, denken? Hoe zal men er op reageren? Familie, vrienden, collega’s, je baas, de omgeving. En dat ga je invullen. je maakt aannames.

Die aannames belemmeren je in het daadwerkelijk nemen van de stap. Bijvoorbeeld je doel is om zichtbaarder te zijn. En de actie die je bedenkt is dat je meer moet posten. Maar als je aanneemt dat niemand het gaat lezen omdat je nooit likes krijgt dan zal dat niet motiverend zijn en verdwijnt het doel naar de achtergrond. Ondanks dat je het echt zichtbaar wil zijn, je weet dat het zorgt voor de verbinding met potentiële klanten. Uiteindelijk dooft het lichtje. 

De grote vraag is natuurlijk .. heb je gelijk? Klopt je aanname? 

En wat als je de. stap zet en je aanname wordt toch werkelijkheid. Wat is dan het ergste dat kan gebeuren?

Dus kom je actie of laat je je stoppen door de reactie?

Share This