Bombastisch

Samen met Stan loop ik door Praag. Het is warm en de zweetdruppels lopen over mijn rug mijn onderbroek in.

Praag is een mooie stad. Zoveel te zien. Rode trammetjes die door de straten rijden. Straten met alleen maar grote gebouwen die prachtig opgekleurd worden door ornamenten, schilderingen en beelden. Je weet niet waar je moet kijken. Om je de waarheid te zeggen verlang ik op dit moment gewoon naar een stoel en een koude cola zero.

Maar er staat vandaag nog één kerk op ons programma, de St. Nicolaas kerk. Je moet weten dat er twee zijn in Praag. En die tweede, aan de overkant van de Karelsbrug, is morgen aan de beurt.

We hebben vandaag al drie kerken gehad (er zijn er echt belachelijk veel in Praag). Het valt ons op dat de ene kerk nog mooier is dan de vorige. De volgende op ons lijstje is dus die St. Nicolaas kerk.

Als we binnenkomen valt mijn mond open. Ik dacht dat het niet beter kon. Dit is echt fantastisch. Overal marmer, ik kan de beelden niet tellen, ornamenten van goud. Stan laat het woord bombastisch vallen en zo voelt het ook. Over de top.

We ploffen neer op één van de kerkbankjes. Hier zijn ze vergeten fluwelen kussens te plaatsen, want die paste niet meer in het budget. Mijn lijf accepteert deze harde ondergrond. Het is gelukkig koel in de kerk, maar geen cola zero 😉.

Ik weet niet waar ik moet kijken.

En ik stel mezelf de vraag, wanneer is genoeg ook daadwerkelijk genoeg.

Dat is blijkbaar niet veranderd in de loop van de tijd. Of je nu kijkt naar het Praag van de 14e eeuw of anno 2022. Materiële rijkdom is een dingetje. Ik zie het als ik ondernemers voorbij zie komen op social media. Ondernemers die miljoenen verdienen en een methode, de werkwijze die zij gebruiken, hebben. Een methode die er voor gaat zorgen dat jij ook een miljoen op jouw rekening krijgt. Wanneer is genoeg dan ook daadwerkelijk genoeg.

Ik weet het zo net nog niet. Enerzijds omdat de manier waarop zij geld verdienen niet bij mij past. En anderzijds weet ik niet zeker of ik, met een miljoen op mijn bankrekening, gelukkiger ben dan met wat er nu op staat. Natuurlijk geld hebben is makkelijk, maar ik vind mijn tijd ook belangrijk. Genieten van de kleine dingen in het leven en niet alleen maar werken. Op pad met familie en vrienden, lekker eten, naar Praag met mijn zoon, een prachtige wandeling of gewoon tijd voor mezelf.

De balans tussen werk en privé. En dat betekent dat ik niet al mijn tijd (meer) wil steken in werken. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dat miljoen me niet zomaar komt aanwaaien. En dus neem ik met minder genoegen. Nou ja minder … het is maar hoe je het bekijkt. Ik geniet volop van mijn huidige balans. Mijn leven is heerlijk bombastisch, op mijn voorwaarden.

Wil jij meer balans in je leven? Dan begint dat met het maken van fundamentele keuzes. Bijvoorbeeld wat heb jij maandelijks qua geld nodig en wat betekent dat voor het aantal klanten. Maar ook waar spendeer jij je tijd aan en hoe belangrijk is dat voor je.
Twee simpele vragen die ik regelmatig stel in mijn coachwandelingen. Het resultaat kan schokkend zijn. Welke conclusies trek jij?

Mocht je hierover willen sparren? Ik heb de komende tijd nog wat ruimte voor een aantal coachwandelingen.