Elke keer verbaas ik me weer wat er allemaal in een kleine twee uur kan gebeuren. Afgelopen weekend liep ik met een oud collega van het UVW. We hebben elkaar ruim 10 jaar niet meer gezien en gesproken, dus we hadden wat bij te praten, zullen we maar zeggen.
De coachwandeling begint, na 10 jaar inhalen, heel praktisch, in het hoofd, met “Laura, ik heb twee vragen waar ik graag met je over wil sparren”. En eindigt met het hart.
En het is juist het hart verhaal dat zo belangrijk is, niet alleen voor hem, maar ook voor mij. Eigenlijk voor iedereen. Want als je de bagage, de negatieve energie, in je rugzak, je leven laat bepalen dan loop je niet op jouw pad van geluk.
Op een kruispunt staan
Het is dus een keuze. Blijf je de bagage, de negatieve energie, meesjouwen of pak je de koffer uit en laat je alles achter. En nu niet denken, ja maar ik heb die keuze niet … je hebt altijd een keuze. Heb jij het lef om die te maken?
En zo ontstaat er ander gesprek dan in eerste instantie de opzet was. We worden wakker geschud met bellen, we wegen de voors en tegens af. En in de laatste kilometer wordt de knop doorgehakt … de rugzak moet leeg.
Het daadwerkelijk legen van die rugzak is niet eenvoudig. We kunnen hem niet gewoon laten staan en wegrennen. Was het maar zo simpel.
Je moet elke negatieve energie bewust weggooien, zeg maar afscheid nemen. En dat kan best zwaar zijn. Want je (ver)stopt die energie, die emoties, niet voor niets in je rugzak.
“Om de volgende stap met mijn bedrijf te maken, moet ik eerst de balast kwijt.
De negatieve emoties recht aankijken en verwerken.
Dan pas ben ik staat om stappen vooruit te zetten.
Dan pas voel ik de vrijheid. “
Werk aan de winkel, zal ik maar zeggen. Maar gelukkig kunnen wandelingen je daarbij helpen. De rust in je hoofd krijgen om hier mee aa de slag te gaan. Om uiteindelijk de persoon te zijn wie je wilt zijn.
Start: Vroelen
Wandeling: NB1
Recente reacties