Een paar jaar geleden doorliepen Rob en ik een coachtraject om Dalauro 2.0 vorm te geven. Één van de opdrachten was kijken naar je sterke en zwakke punten. Om te ontdekken waar je kracht zit.
Onderdeel was dat je mensen in je directe omgeving, zoals partner, ouders, vrienden, collega’s, vroeg wat zij ervan vonden. Wat vonden zij je kracht, waar ben je goed in.
Leuke opdracht, ik gebruik(te) hem regelmatig, maar nog nooit voor mezelf.
Nu heb ik iets met structuur, analytisch denken, luisteren en geluk. Maar Rob vertelde me iets wat ik vreemd vond. Hij zei dat ik in staat ben om binnen korte tijd mensen een veilig en vertrouwd gevoel te geven. Het gevoel dat ze alles mogen delen, zonder oordeel, en dat er oprechte interesse is in hun verhaal.
Ik was even stil. Was dat mijn kracht? Was dat wat me uniek maakt? Dat is toch normaal. Dat doet iedereen toch. Dat kan iedereen.
Toen gaf Rob voorbeelden. Hoe gasten mij zoveel vertelden en hem niet. Hoe de ondernemers waarmee ik liep, zo vaak binnen no time inzichten hadden, gewoon omdat ik die oprechte interesse heb en helderheid wil hebben.
Het klopt. En toen begon het me te dagen. Vaak zit je kracht niet in het bijzondere maar juist in het doodnormale. Wat voor jou iets is dat je zonder moeite doet. Wat je makkelijk af gaat.
Vandaag tijdens de wandeling met Yvonne bleek dat ook weer. Yvonne geniet namelijk van haar bestuursfuncties omdat ze het enerzijds heerlijk vindt om te organiseren en te regelen. Maar ook omdat ze geniet van het leiderschap. Het beste uit mensen halen, ze in hun kracht zetten.
En eigenlijk vindt ze dat normaal. Zo doe je dat toch? Niets bijzonders. Doe ik altijd.
Dus wel .. dat is Yvonne haar kracht.
Wat is jouw kracht?
Laat je me het weten in de comments hieronder.
P.s. dag 27 was de eerste natte en koude dag. De eerste dag met regen. Maar dat hield ons niet tegen.
Recente reacties