Toen Sarina zich vorige jaar aanmeldde zei ze gelijk: “Laura, ik heb een knieblessure en ik ga mijn best doen om in januari weer te kunnen lopen.”. Ze wilde perse mee lopen met de Cammino della Fortuna. En dus plande ik haar in de laatste week.
En vandaag treffen we elkaar in Geulhem. Ondertussen loopt ze weer regelmatig en maakt elke dag haar kilometers met allerlei challenges, want dat motiveert. En vandaag gaat ze voor het eerst 8 kilometer lopen.
Het doel dat zij in november voor zichzelf maakte, heeft ze gehaald.
Sarina Uilenberg is fotograaf, is Studio Zwartlicht. Ze heeft verschillende passies binnen haar bedrijf, maar wel met een lichte voorkeur voor documentaire fotografie. Iedereen heeft een verhaal en dat verhaal met foto’s vertellen vindt ze een prachtige uitdaging. Elke foto moet een ziel hebben, de ziel van de verhalenverteller.
Stoppen met focus en doelen
Corana is zwaar, zeker in het voorjaar. Net toen alles weer een beetje begon te lopen, gooit haar hond roet in het eten. Hij rent haar omver en zorgt voor die zware knieblessure. Tijdens de revalidatie besluit ze om haar doelen en focus los te laten.
“Ik doe alleen nog maar dingen waar ik blij van word!“
De knieblessure zorgt voor een tweede pas op de plaats en Sarina beseft zich dat haar gezondheid het belangrijkste is. Lekker in je vel zitten en vooral leuke opdrachten doen. Mijn werk is niet in een hokje te plaatsen. Ik wil niet kiezen. Ze gaat voor haar geluk!
Maar eerst het allerbelangrijkste. Gezond worden. En daar is ze nu vooral mee bezig. Daar ligt haar focus op. Elke keer kijken wat haalbaar is en die stappen zetten. En natuurlijk ook de succesjes vieren.
Eigenlijk is Sarina het perfecte voorbeeld van hoe je je doelen kan halen. Een groot doel opdelen in kleine behapbare stappen en ze één voor één zetten.
Wat Sarina nu aan het doen is, is doelen stellen en realiseren, zich focussen op haar doel. Ondanks het feit dat zij haar doelen en focus heeft losgelaten. Misschien voelt het op deze manier wel niet als het realiseren van doelen. Misschien omdat het op deze manier wel lukt. Of misschien omdat Sarina het doel nu belangrijk vindt en prioriteit geeft. Het maakt niet uit. Ze is op de goede weg en zo voelt het ook.
Ze weet waar ze naar toe wilt, alleen nog maar werken aan haar geluk. De druk van moeten is er vanaf en daardoor zet ze stappen gefocust naar dat ene doel. Vertrouwen op zichzelf, dat het goed komt.
“Door niet te kiezen werk ik aan mijn geluk.”
En die 8 kilometer ging goed. Tuurlijk glibberen en glijden in de pratsj en heuvel op en af. Maar de knie deed het. Bied perspectieven voor een volgende uitdaging … of doel?
Start: Geulhem
Wandeling: B1
Recente reacties