Vandaag hadden Petra en ik een mooi gesprek over doelen, realistische doelen, en de balans. Er voor zorgen dat je je goed voelt, lekker in je vel, en je te kunnen focussen op de belangrijke zaken in het leven. En dat is niet altijd dat doel. Er is meer in het leven dan je doelen realiseren.
Tijdens het gesprek zegt Petra: “Een oordeel hebben we allemaal.”. Ik weet niet precies meer wanneer en waarom ze het zei, maar het was voor de trigger om er iets over op te schrijven. Ik heb wel een mening over het woord oordeel. Er hangt een hele negatieve lading op (ja, ik weet het .. een oordeel).
De Dikke van Dalen zegt daarover een goed of afkeurende uitspraak, en het werkwoord oordelen gaat over rechtspreken, een vonnis uitspreken. Er hangt een waarde over een oordeel. Is het hebben van oordelen dan fout?
Ik heb immers ook oordelen over situaties, over mensen. Ik vind van alles. Als ik dan verder kijk dan lees ik dat een oordeel een mening is over iets of iemand. Het zegt iets over de kijk op de wereld. Mijn kijk op de wereld. Het is mijn waarheid gebaseerd op mijn ervaringen uit het verleden, mijn rugzak, mijn referentiekader. Niets fouts. Maar wellicht anders dan het oordeel van anderen.
Mijn oordeel is mijn waarheid. Het zegt meer over mij dan over de situatie of de persoon.
Er is geen manier om een oordeel of een mening los te laten. Je kan hem wel veranderen als je er bijvoorbeeld last van hebt. Je kan dan het gesprek aangaan, vragen stellen en luisteren. En als je dan je oordeel, je mening bijstelt dan heb je hem nog steeds.
Het is en blijft, in welke vorm dan ook, mijn oordeel, mijn waarheid.
En zo komen we weer terug bij de uitspraak en ben ik het met Petra eens. We hebben allemaal oordelen en meningen.
Recente reacties