Kwetsbaarheid

“Als je kwetsbaar bent, zien mensen ook je kracht.
Als je louter kracht uitstraalt, bouw je een muur om je heen.”
– Boeddha-

Kwetsbaarheid wordt vaak gezien als zwakte. Simpelweg omdat we onze imperfectie niet willen laten zien of niet geleerd hebben ze te tonen. Dingen die niet zo goed gaan moet je vooral voor jezelf houden. Je zoekt dan naar uitvluchten of praat vooral over de mooie dingen. Je laat alleen je succes zien, hoe goed je bent, wat je allemaal bereikt hebt. Dat wordt immers beloont, met complimenten en met “duimpjes” 👍🏻. Social media is hier een goed voorbeeld van. 

Wat zou er kunnen gebeuren als je de moed hebt om jezelf te laten zien, in al zijn facetten, de perfecte en imperfecte stukken van jou. Het risico te nemen en te zien wat er gebeurd.

Dat blijkt vaak lastig. Een mogelijk oorzaak van het niet tonen van kwetsbaarheid is schaamte. Dat je niet trots bent op wat je doet of bereikt, of dat je denkt dat anderen jouw prestaties onder de maat vinden. Het kan zelfs zo zijn dat anderen super trots zijn op wat je bereikt, je dat ook vertellen, maar dat jij je schaamt voor wat je doet.

Hoe dan ook, die schaamte zorgt ervoor dat we niet kwetsbaar durven zijn. Dat we onszelf niet omarmen.

Kwetsbaar zijn is niet makkelijk. Zeker niet als je bang bent wat anderen van je vinden en denken. Ik ben er heilig van overtuigd dat iedereen imperfect is. Dat iedereen wel iets heeft wat hij/zij liever niet laat zien.

Waarom zou je die zwakte tonen?

Van elke zwakte kan je een kracht maken. Aan elke negatieve eigenschap kan je een positieve draai geven. Het belangrijkste is dat je jezelf accepteert. Je het lef hebt om in jezelf te geloven en te vertrouwen.

De eerste stap is herkennen dat je het doet, je imperfectie wegstoppen. Dat je je schaamt. Dat je denkt dat anderen daar een mening over hebben. De tweede stap is de imperfectie een plekje geven, mogelijk door het positief te maken. En de derde stap is acceptatie van je imperfecte ik.

Vind jij het lastig om kwetsbaar te zijn?