Ken je het nummer van Van Dik Hout, alles of niets?
Het refrein gaat als volgt:
Want ik kan niet leven zonder alles of niets
Nee ik kan niet leven zonder alles of niets
Dus gooi die munt maar op en we gaan voor alles of niets
Er volledig voor gaan of helemaal niets doen. Alles of niets. Aan of uit. Rennen of stilstaan. Zwart of wit.
Ik vraag me af wat er gebeurd is met al die grijstinten ertussen. Wat er überhaupt mis is met die grijstinten. Ik denk namelijk helemaal niets.
Kiezen voor één van die grijstinten in plaats van alles of niets. De gulden middenweg. De balans tussen die twee uitersten.
Het zorgt ervoor dat genoeg ruimte en tijd overhoudt om te besteden aan andere leuke dingen. Voor jezelf, met anderen.
Als je hiervoor wilt gaan is het belangrijk dat je weet waar je grenzen liggen, zowel aan de boven- als aan de onderkant. Wat die grenzen met je doen. En vooral wat er gebeurt als je die grens overgaat. Als je dat in kaart hebt, kan je bewust ervaren dat de grens bereikt is en daar actie opnemen. Actie om eenvoudig teruggaan naar die gulden middenweg.
Dit spel lijkt wel op een vuurtje dat je aan wilt houden en onder controle wilt hebben. Gooi je er een houtblok op dan wordt het vuur groter, nog steeds controleerbaar. Ga je voor meerdere houtblokken, dat wordt dat controleren steeds moeilijker. Het kan zelfs leiden tot een brand en heb je hulp nodig bij het uitmaken. Doe je niets dan wordt het vuur steeds kleiner. Het gaat smeulen en kan zelfs uitgaan. Het aanmaken kost dan veel energie. Gewoon het vuurtje laten branden is die gulden middenweg.
Hierin is overigens geen goed en fout. Ik ken ondernemers die genieten van de actie, van het opstoken van het vuur, er vol voor gaan. Maar ook ondernemers die een vuurtje laten smeulen en af en toe een blok hout er op gooien, een minimale inspanning met een maximaal resultaat.
Wat doe jij? Waar word jij blij van?
Recente reacties