Manon zei vandaag tijdens ons gesprek: “Weerstand komt altijd.”
Die uitspraak deed wat met mij. Want ik vraag me af, als weerstand altijd komt of je er je daardoor dan onbewust laat tegenhouden. “Zie je wel, ik wist dat dat zou gebeuren!”, als het tegenzit.
Hoe zit dat?
…
Ik ben in mijn mooie Cammino della Fortuna notitieboekje bezig met mijn verhaal van de 30ste dag en bingo … weerstand. Ik heb hem niet opgeroepen, echt niet. Maar opeens voel ik het.
Wat ben je een onzin aan het schrijven. Wie gaat dat nu lezen. Misschien moet je vandaag maar overslaan. Ja maar dat kan niet want ik heb afgesproken dat ik elke dag wat schrijf en post. En ook Manon kijkt uit naar haar verhaal.
En daar is ie … weerstand.
Knarsentandend denk ik, wat deed die uitspraak nu eigenlijk met mij. En ik google wat over weerstand. Ik kom uit bij een quote van Byron Katie:
Onder elke weerstand zit een verlangen.
Wat is dan mijn verlangen? Wil ik jou, als lezer, inspireren? Is dat mijn verlangen?
Eigenlijk wel een goede vraag. Ik laat hem even zakken. Maar uiteindelijk concludeer ik dat dat het verlangen achter mijn schrijfwerk in deze Cammino-maand is. Mensen inspireren, jou als lezer inspireren, op reis te gaan naar een machtig mooie bestemming. En elke keer een stap te zetten op dat pad naar die bestemming. En dan vooral in het hier en nu even stil te staan en te genieten van de reis die je maakt. het vast te leggen in herinneringen en lessen. Reizen op jouw pad van geluk.
En ja dat is niet altijd makkelijk. En die inspiratie komt niet altijd vanzelf. En ja ik kom moeilijk momenten tegen (iets met beren 🐻). Ik hoop vooral dat het lukt.
En die weerstand … die komt altijd.
Recente reacties