Het verleden is geweest.
Leer ervan.
De toekomst komt eraan.
Bereid je erop voor.
Het heden is hier.
Geniet ervan.
Keuzes maken, de hele dag door keuzes maken. En sommige van die keuzes zijn lastig, niet makkelijk te maken, misschien wel niet te maken. Maar toch is een keuze noodzakelijk. Het verleden maakt het lastig, de rugzak die je meedraagt ook. Gevoelsmatig kan je nooit de juiste keuze maken. En dus maak je maar geen keuze. Je hakt de knoop niet door.
Je kiest de weg van de minste weerstand door geen keuze te maken.
Dat is natuurlijk ook een keuze, maar …
Is het geen gemak voor de korte termijn? En hoe voelt dat op de lange termijn?
Ga je niet later in je leven, als die keuze weer voorbij komt, spijt hebben van het niet eerder maken van die keuze? Gewoon omdat het dan nog moeilijker is om die keuze te maken. Ontstaat er dan wellicht de situatie dat je die keuze helemaal niet meer kan maken?
Is de weg van de minste weerstand op de lange termijn ook die weg? Of stapelt de weerstand zich op? Wordt de drempel niet steeds groter? Worden de reden om niet te kiezen steeds groter?
De knoop wordt daardoor groter en groter en dus ook steeds lastiger om door te hakken. De last die je daardoor met je meedraagt ook zwaarder. Je moet toch uiteindelijk een keuze maken.
Wat als je in het nu die keuze wel durft te maken? Vandaag een besluit nemen. Hoe zou dat voelen? Bevrijding? Opluchting? Lef!
Welke keuze duw jij allang voor je uit?
Recente reacties