Het is een teken van zwakheid: hulp vragen. Tenminste zo zag ik het.
We zitten midden in een grote verbouwing, van bouwval tot B&B. De buurt werkt niet echt mee waardoor we in een mediation traject zitten. Op mijn werk maak ik lange dagen, elk project is leuk. Ik zit vaak in Amsterdam en onze zoon is net gediagnostiseerd met PPD-NOS en ADHD. Ik doe fantastische dingen als ik mijn vrienden en familie mag geloven. Maar ik kan geen moment van rust vinden en dus blijf ik gewoon doorlopen. Ik steek mijn kop (sorry, mijn hoofd) in het zand en denk dat ik gewoon moe ben, een griepje heb. Gewoon een paar uurtjes extra slaap en ik ben weer het vrouwtje.
Ik kan het allemaal alleen en heb echt geen hulp nodig.
Maar op 4 juli 2008 gaat bij mij de kaars uit. Mijn lichaam zegt doe het zelf maar, mijn hersenen kunnen niets anders doen dan het activeren van mijn traanbuizen op de meest onmogelijke momenten. En alles in mij zegt STOP!
Ik ben een grens gepasseerd en het is moeilijk om de weg terug te vinden. Maar ik vind hem wel enerzijds door keuzes maken en anderzijds door het inroepen van hulp.
En natuurlijk realiseer ik me dat ik dat veel eerder had moeten doen. Dan had ik het ellendig pad van een burn-out en het herstellen ervan, niet hoeven te ervaren.
Tegenwoordig kom ik heel veel ondernemers tegen die tegen dezelfde problematiek aanlopen als ik tien jaar geleden. Misschien herken je het wel. Je doet fantastische dingen. Je bedrijf gaat lekker. De groei zit erin, je hebt leuke klanten waarvan je energie krijgt. Het lijkt als vanzelf te gaan. Maar je rent je de benen onder het lijf vandaan, je hebt geen moment rust. Hulp vragen zit er niet in. Je kan dit vast en zeker alleen behappen. Anderen kunnen dat toch ook. Wat zal men er wel niet van je denken als je om hulp vraagt? Dat je gefaald hebt?
Hulp vragen is geen teken van zwakheid, je faalt niet als je om hulp vraagt. Het is juist een teken van kracht. Je geeft namelijk genoeg om jezelf. Ik had graag gewild dat ik zoveel om mezelf had gegeven … tien jaar geleden.
Hoe mooi is het dat iemand die buiten jouw situatie staat, jou handvatten kan geven hoe je het beste rust in je hoofd krijgt, of kunt dealen met alle hobbels en tegenslagen. Om je te helpen en te steunen. Alles alleen oplossen is hartstikke knap, maar of het de beste oplossing is?
“Be strong enough to stand alone, smart enough when to know you need help, and brave enough to ask for it.”
Probeer het gewoon eens en stel me de vraag … de vraag om hulp. Ik sta voor je klaar.
Recente reacties