Soms bestaat mijn werk uit alleen luisteren. Af en toe een vraag of een opmerking. En dan weer luisteren.
Lekker makkelijk zou je zeggen. Maar dat is het niet. Ik vind het soms moeilijker dan een dialoog. Gewoon weg omdat ik alles wil horen. Niet alleen het gesproken woord. Ook de zinnen die niet uitgesproken worden. Ook de emoties en de gevoelens.
En dus sta ik de hele tijd aan. En luister ik. Onthou ik.
Vandaag was een luisterdag. Ik heb met liefde geluisterd naar Henny. Haar verhaal. Af en toe vragen stellen en tips geven.
Toen we de sluizen bij Linne overstaken, was het geweld van het water dat naar beneden stortte immens hard, een waterval.
Eigenlijk voelde het gesprek ook zo, als een waterval van woorden, emotie en gevoelens. Met heel af en toe een stilte.
Alles is goed tijdens een wandeling. Iedereen heeft wat anders nodig.
Er zijn ondernemers die concrete vragen hebben. Anderen willen sparren over de doelen die ze dit jaar hebben. En weer anderen weten dat ze, ongeacht het onderwerp, ze toch met een inzicht naar huis gaan.
En er zijn watervallen.
Ik vind alles prima. Zolang de ondernemer geïnspireerd raakt en bovenal in actie komt, stappen zet, om zo op zijn of haar pad van geluk te lopen.
Pas wanneer je leert om te luisteren om te begrijpen, in plaats van te luisteren om te reageren, ontstaat er echt contact.
Recente reacties